Ἡ ἐνδοξοτέρα τῶν ἀνθρώπων
“Μακαρίζομέν σε πᾶσαι αἱ γενεαί,
Θεοτόκε Παρθένε”
Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ ἑορτάζει τήν κοίμηση καί τή μετάσταση τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ. Χαίρονται ὅλες οἱ οὐράνιες δυνάμεις μετά τῶν ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων. Δοξάζεται ἀπείρως στόν οὐράνιο χῶρο τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ τό πανύμνητο πρόσωπό Της. Ὁ οὐρανός ἀποδίδει τήν ἀληθινή δόξα στή Μητέρα τοῦ Θεοῦ ὑμνολογώντας τό ἁγιώτερο πρόσωπο τοῦ παραδείσου. Καί ὅλη ἡ γῆ μέσα στίς ἐκκλησίες τιμᾶ κατά δύναμη τή σεπτή κοίμηση καί μετάστασή Της στούς οὐρανούς.
Ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος ἐκοιμήθη σέ ἡλικία 59 χρονῶν. Μετά τήν ἀνάληψη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔζησε 11 χρόνια ἀκόμα. Πρίν τήν κοίμησή Της ἦλθε ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ καί τῆς εἶπε ὅτι σέ τρεῖς ἡμέρες θά ἔρθει ὁ Υἱός Της γιά νά παραλάβει τή θεία ψυχή Της καί θά μεταστεῖ ὁλόσωμη στόν οὐρανό καί νά ἑτοιμασθεῖ γιά τά ἐπιτάφιά Της. Μετά, ἡ ἴδια ἐπῆγε στό Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, ὅπου εἶχε ἀναληφθεῖ ὁ Υἱός Της καί προσευχήθηκε. Καί, ὦ τοῦ θαύματος, ὅταν ὕψωσε τά χέρια Της πρός τόν οὐρανό, τά δένδρα ἔκλιναν καί προσκύνησαν Αὐτήν μέχρις ἐδάφους. Τελειώνοντας τή θαυμαστή προσευχή Της ἐπιστρέφει στό σπίτι Της, στή Γεσθημανή γιά νά ἑτοιμασθεῖ. Ὅλοι οἱ ἀπόστολοι ἦρθαν ἀπό τά πέρατα τῆς οἰκουμένης κοντά στήν Παναγία πού τούς ἀνήγγειλε τό θεῖο γεγονός τῆς κοιμήσεως καί μεταστάσεώς Της. Ὅλοι οἱ ἀπόστολοι ἔκλαιον καί ἡ Παναγία τούς παρηγοροῦσε λέγοντας ὅτι θά εἶναι πάντα κοντά τους καί θά τούς ἐνισχύει στό ἔργο τους.
Παράδοξον γεγονός ἡ κοίμησή Της, καθώς συναθροίζονται ἀπό τά πέρατα τῆς οἰκουμένης ὅλοι οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι γιά νά κηδεύσουν τό οὐράνιο σκήνωμά Της, τήν καθαρωτέρα καί ἁγιωτέρα πάντων τῶν ἀνθρώπων.
Παραδοξότερον γεγονός εἶναι καί ἡ μετάστασή Της στούς οὐρανούς, ὅπου τήν παραλαμβάνει ὁ Υἱός Της, Ἰησοῦς Χριστός, μετά χιλιάδων ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων γιά νά τιμηθεῖ ἄξια στόν οὐρανό ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί νά γίνει Βασίλισσα τῶν οὐρανῶν.
Ἡ θεία μετάστασή Της εἶναι ὑπερκόσμιον γεγονός πού ἑνώνει τή γῆ μέ τόν οὐρανό, γιά νά φανερώσει τή μοναδικότητα τοῦ θείου προσώπου Της στόν ἄνθρωπο. Πάντες ἔκλιναν γόνυ εὐλαβείας, ἄγγελοι καί ἄνθρωποι, γιά νά τιμήσουν τήν εὐλογημένη τῆς τριαδικῆς θεότητος.
Ἡ θεία μετάστασή Της ὑπερβαίνει κάθε θαῦμα, ὥστε ἀποροῦν ἀκόμη καί οἱ οὐράνιες δυνάμεις γιά τό ἀνυπέρβλητον αὐτό θαῦμα καί σιγοῦν ἀπό ταπείνωση γιά τήν ἄφατη δόξα Της μέσα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Ἡ θεία μετάστασή Της ἐνίκησε τούς νόμους τῆς φύσεως, διότι καί μετά τό θάνατό Της παραμένει ἐν ζωῇ καί σώζει κάθε πιστεύοντα.
Ὅλη ἡ ζωή Της ἦταν ἕνα πλῆθος θαυμάτων, πού καταπλήσσει ὅποιον τή μελετᾶ, ἀπό τά ὑπερφυῆ θαύματά Της πρίν καί μετά τήν κοίμησή Της.
Ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου δέν μπορεῖ νά συλλάβει τή δόξα τῆς Θεοτόκου στούς οὐρανούς, οὔτε νά κατανοήσει τό μέγεθος τῆς ἁγιότητάς Της πού ὑπερβαίνει ὅλες τίς οὐράνιες δυνάμεις. Ἀκόμη δέν μπορεῖ νά ἀντιληφθεῖ τήν καθαρότητα τῆς νοερᾶς ψυχῆς Της, πού εἶναι ἄφθαστη στόν πλοῦτο τῶν ἀρετῶν Της καί περικλείεται μέσα στά λόγια πού προφέρει ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ: “Χαῖρε Κεχαριτωμένη”. Εἶναι δηλ. πλήρης θείων χαρισμάτων πού δέν ἔχει ἀποκτήσει ἄνθρωπος ἐπί τῆς γῆς.
Ἡ πάναγνη Θεοτόκος:
Μακαρίζεται ἀπό κάθε εὐσεβῆ ψυχῆ, διότι δι’ αὐτῆς ἐπῆλθε ἡ νέκρωσις τοῦ Ἅδη καί ἡ ἀνάσταση τοῦ πεσμένου ἀνθρώπου διά τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας.
Μακαρίζεται, διότι ὡς ἁγνό δοχεῖο θείας χάριτος ἐδέχθη τήν κατοίκηση τοῦ Θεοῦ μέσα στά σπλάχνα Της. Χωρίς τή θέλησή Της δέν μποροῦσε νά ἐνανθρωπισθεῖ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ.
Μακαρίζεται, διότι δι’ Αὐτῆς ἐσαρκώθη ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.
Μακαρίζεται ἀπό ἀγγέλους καί ἀνθρώπους γιά τήν αἰώνια προσφορά Της, πού ἄλλαξε τήν πορεία τοῦ κόσμου ἀπό τήν ἁμαρτία στό δρόμο τῆς θείας χάριτος.
Μακαρίζεται ἀπό τούς προφῆτες ὡς πύλη οὐράνιος πού ἄνοιξε τό δρόμο γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν ἐρχομό ἐπί τῆς γῆς τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Μακαρίζεται ἀπό ὅλους τοῦς ἁγίους, διότι εἶναι ἡ πρώτη πού ἄνοιξε τό δρόμο πρός τήν ἁγιότητα τοῦ ἀνθρώπου.
Μακαρίζεται ἀπό ὅλους τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς, διότι ἀπό τό πλῆθος τῶν εὐεργεσιῶν Της καί τῶν ἀπείρων θαυμάτων Της ἀγαλλιάζει κάθε πιστή ψυχή.
Μακαρίζεται ἀπό ὅλες τίς γενεές τῶν ἀνθρώπων γιά τά ὑπερφυῆ θαύματα τῆς παναγίας ζωῆς Της.
Μακαρίζεται τό κάλλος τῶν ἀρετῶν Της, πού ὑπερβαίνει τή φωτεινότητα τῶν ἀρετῶν τῶν ἁγίων ἀγγέλων.
Μακαρίζομεν τήν ἀμόλυντον καί πανύμνητον Θεοτόκον, Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί ὁμολογοῦμεν ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μας: Χαῖρε Κεχαριτωμένη, Θεοτόκε Παρθένε, σῶσον ἡμᾶς.
Μακαρίζομεν τό κάλλος τῆς ὡραιότητάς Της.
Μακαρίζομεν τήν ἔνδοξον Θεοτόκον, πού ἔγινε τό κήρυγμα τῶν προφητῶν καί ὁ ὕμνος τῶν ἀγγέλων.
Μακαρίζομεν τή Θεοτόκο, πού ἔγινε μεσίτρια ὅλου τοῦ κόσμου.
Μακαρίζομεν τήν ἀγαπημένη τοῦ Θεοῦ Θεοτόκο, πού ἔγινε ἡ ἀρχή καί τό τέλος τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων.
Μακαρίζομεν τή σύναξη τῶν ἁγίων ἀποστόλων ἀπό τά πέρατα τῆς οἰκουμένης, θαῦμα θαυμαστόν γιά τούς νόες τῶν ἀνθρώπων.
Μακαρίζομεν μετά τῶν ἁγίων ἀγγέλων τήν ἁγία κοίμησή Της ὡς πάναγνος περιστερά, καθώς ἀνυψώθη στό θρόνο τοῦ Θεοῦ γιά νά πρεσβεύει ὑπέρ ἡμῶν.
Μακαρίζομεν τήν ἁγία μετάστασή Της, τό θαῦμα τῶν θαυμάτων.
Μακαρίζομεν τόν παράδεισο, πού ὑπεδέχθη τή Μητέρα τοῦ Θεοῦ μέ τήν ὑπερκόσμια δόξα του, μέσα στό πλῆθος τῶν δοξολογούντων ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων.
Θαῦμα ἀπόρρητον παραμένει τό ἄχραντο σῶμα Της ἐπί τοῦ τάφου, πού περιβάλλεται καί ὑμνολογεῖται ἀπό ἀγγέλους παρουσίᾳ τῶν ἁγίων ἀποστόλων. Ὁ τάφος Της κηρύττει τήν αἰώνιον ζωή πού προσφέρει τά ἀγαθά τοῦ παραδείσου. Κηρύττει τή θεία μετάστασή Της, δηλώνει τήν ὑπάρχουσα βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὑποδέχεται τήν κάθε δικαία ψυχή πού ἔχει ἀγαπήσει τό Θεό μέ τίς θεῖες ἐντολές Του. Κηρύττει τή δόξα τῆς Παναγίας στούς οὐρανούς καί κάθε εὐσεβοῦς ψυχῆς πού ζεῖ στή γῆ κατά τό ἅγιο θέλημα τοῦ Θεοῦ. Κηρύττει τήν αἰώνιον ζωή καί τήν προσωρινότητα αὐτῆς τῆς ζωῆς.
Ὁ Τάφος Της μένει κενός μετά τή μετάστασή Της στούς οὐρανούς προσφέροντας εὐωδία οὐράνια καί γίνεται πηγή ἰαμάτων γιά τούς πιστούς.
Ὁ Τάφος Της γίνεται εὐλογία γιά τούς τυφλούς στήν πίστη, προσφέροντας τήν πάναγνη ἀγάπη Της σέ ἐκείνους πού ἀμφισβητοῦν τήν ἁγιότητά Της.
Ὁ Τάφος Της γίνεται πηγή ζωῆς πού δροσίζει κάθε ψυχή, ἡ ὁποία ἀναζητᾶ τήν παρηγοριά καί τήν ἐλπίδα σωτηρίας.
Ὁ Τάφος Της ὑπερβαίνει τούς νόμους τῆς φύσεως καί ἀναδίδει ζωή στίς θνήσκουσες ψυχές πού ἀποζητοῦν τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καί τή σωτηρία των.
Ὁ Τάφος Της γίνεται ἡ οὐράνιος κλῖμαξ, γιά νά ἀνέλθουμε στόν παράδεισο διά τῆς θείας μεσιτείας Της.
Ὁ Τάφος Της ἐδέχθη ἐπί τρεῖς ἡμέρες τό ἁγιώτατον σῶμα Της πού παρέμεινε ἀδιάφθορον καί εὐωδιάζον ἀπό τό πλῆθος οὐρανίων ἀρωμάτων, γεγονός πού συμβόλιζε ἡ τριήμερος ζωή τοῦ προφήτη Ἰωνᾶ μέσα στό κῆτος.
Ὁ Τάφος Της γίνεται τράπεζα θυσιαστηρίου πού προσφέρει ὕμνους καί εὐχαριστίες πρός τόν Τρισάγιο Θεό γιά τήν ἐκλεκτή θεονύμφη Του. Θυμίαμα θεῖο ἀνέρχεται πρός τό θρόνο τοῦ Θεοῦ, γιά νά δοξολογήσει τήν πάνσεπτη Θεομήτορα.
Ὁ Τάφος Της γίνεται πλάκα θείων γραμμάτων πού διακηρύττουν τή δόξα τους στόν οὐρανό καί στή γῆ, μέ ὕμνους ἐξαίσιους πρός τήν ἁγιότητα τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ, τῆς Θεοτόκου, ὅπως: “Χαῖρε Κεχαριτωμένη”, “Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν” κ.ἄ.
Ὁ θρῆνος τῶν ἀποστόλων ἐπί τοῦ Τάφου Της δέν ἦταν θρῆνος ἀπελπισίας. Θρηνοῦσαν, διότι ἔνιωθαν μόνοι χωρίς τήν Παναγία καί τήν παρακαλοῦσαν ὅλοι μαζί: “Παναγία, Θεοτόκε βοήθει ἡμῖν” καί τότε ἡ Παναγία ἐμφανίζεται ἐνώπιόν των καί τούς λέγει: “Χαίρετε, ὅτι μεθ’ ὑμῶν εἰμὶ πάσας τὰς ἡμέρας”.
Αὐτή τήν ἑορτή ἑορτάζομεν, τήν κοίμηση καί μετάσταση τῆς ὑπερευλογημένης Θεοτόκου, Μητέρας τοῦ Θεοῦ, Κυρίας τῶν ἀγγέλων καί Δέσποινας τοῦ Κυρίου.
Ὅλοι μας ἄς τήν τιμοῦμε:
- Μέ δοξολογίες καί ὕμνους.
- Μέ καθαρή καρδιά καί πίστη ἀληθινή.
- Μέ ἐλεημοσύνες καί προσευχές.
- Μέ τή μίμηση τῆς ἁγίας ζωῆς Της.
- Μέ τή μετατροπή τῆς καρδιᾶς μας σέ τόπο κατοικίας τῶν ἀρετῶν Της.
- Μέ τό νά λαμπρύνουμε τήν ψυχή μας μέ τό κάλλος τῶν ἀρετῶν τῆς ταπείνωσης καί τῆς ἀγάπης, τῆς σωφροσύνης καί τῆς εἰρήνης.
Ἄς τήν παρακαλοῦμε νά εἶναι:
- Προστάτης τῆς ζωῆς μας.
- Ἐλπίδα σωτηρίας.
- Λιμάνι βοηθείας.
- Φυλακτήριον ἀπό κάθε τι κακό.
Πάντοτε ἄς ἀνατρέχομεν στή θεία βοήθειά Της, λέγοντάς Της μέ κατανυκτική καρδιά: “Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς Σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην Σου”.
( Εκ του βιβλίου του πατρός Δαμιανού Ζαφείρη"Η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ")